Arrivé

We zijn er. Na een kletsnatte reis en een kalm tempo zijn we heel en droog aangekomen.

Ik begin met het schoonmaken van de stoep bij de voordeur, waar een uil zijn roest- en poepplaats heeft. Later horen we hem mopperend schreeuwen, hij moet op zoek naar een andere plek. Maar daar zijn er hier genoeg te vinden. We snappen het wel, op de plek die hij heeft uitgekozen heeft hij het beste uitzicht over de weilanden.

We laden de eerste noodzakelijkheden uit. Broer heeft de CV aangezet, dus het is aangenaam warm binnen. Toch weerhoudt dat D. er niet van een vuur in de open haard aan te leggen. Straks de bank ervoor zetten en met de benen gestrekt lekker ‘noffelen’, het Groningse woord voor gezellig bankhangen. De regen slaat alweer hard tegen de ramen, hoe noffelig kan het zijn….We hebben er zelfs speciale noffelkleren voor…

Het waren een paar hectische weken, uitmondend in de Grote Verhuizing het afgelopen weekend. Wij ons geliefde huis uit en onze jongste dochter met haar vriend erin. Ons pied-à-terre op het erf was grotendeels klaar, maar er moesten toch nog wat essentiële zaken, zoals hemelwaterafvoer, geregeld worden voor we konden vertrekken. Dat gaf ook wel weer wat rust en gaf mij de kans om dingen af te maken of op de rails houden.

Afgelopen woensdag verrasten de dames van mijn geliefde haak- en breiclub me met een heerlijke lunch en een prachtige tas, waar iedereen aan meegewerkt had. Toen hield ik het bijna niet droog, zo lief!  Zaterdagmiddag hielden we een eenvoudige ‘BeetjeAfscheidsborrel’ voor de buurt en kregen we een Heimweepakket mee, met o.a. stroopwafels, pindakaas, rookworst en boerenkoolzaad en vergeetmijnietjes. Voor onze omgeving gaan wij meer weg dan wij zelf tot nu toe denken. Misschien hebben ze gelijk en vatten wij deze semigratie te licht op. Het voelde vandaag toch anders, de aankomst in La Noblet. Nog niet als thuiskomen en ook niet als ‘vakantie’huis, zoals voorheen. Om het echt 'ons' huis te maken moet er nog wel wat gebeuren, ook weer zonder dat het helemaal verandert, want daarom wilden we hier juist naartoe. Snap je het nog?

Ik ga naar de haard, boek erbij, beentjes omhoog. Morgen is er weer een dag. Ik krijg er bij voorbaat al spierpijn van……