Winkeltje spelen

Op zaterdagochtend is ‘la Quincaille Rit’ in Villers-en Ouche geopend van 9 – 12 uur. Deze op vrijwilligers draaiende coöperatieve winkel bevindt zich in het voormalige pand van een quincaillerie.

Een quincaillerie, officiëel ijzerhandel, is een soort winkel van Sinkel zoals je ze nog in vele Franse dorpen tegenkomt. Er is van alles te koop, van theeserviezen tot stopcontacten, van kaarsen tot schroeven, bouten en moeren. Deze laatsten overigens nooit in de maat die jij nodig hebt. De eigenares van de quincaillerie ging met pensioen en weer stond er een winkelpand leeg in het dorp. Een tijdje waren er in de etalage nog de creaties te zien van een zichzelf kunstenaar noemende bohémien, die altijd op blote voeten liep en bij iedereen alle drank opzoop. Gelukkig was hij op een dag verdwenen en toen kwam mijn schoonzus met het idealistische idee hier een gemeenschappelijk bedrijfje te vestigen. In de winkel worden biologische producten uit de hele wereld maar bij voorkeur dichtbij verkocht. Het doel is mensen uit les grandes surfaces, de grote supermarkten, te houden. Dat lukt natuurlijk niet helemaal maar het aanbod in de Quincaille Rit (te vertalen als: de buitenbeentjes lachen) is best gevarieerd. In de praktijk blijkt het beheren van zo’n winkel een enorme klus, de inkoop, de administratie, het rond krijgen van de roosters, maar tegelijkertijd is het op zaterdagochtend ook een gezellige drukte, drinkt men koffie met elkaar en kunnen ook de hoogbejaarden uit het dorp zelf komen winkelen en verse groenten en eieren kopen. Inmiddels heeft zich ook een brocante winkel gevestigd in het grote pand en kun je dus ook voor mooie meubels, servies en glazen terecht. Omdat de winkel onverwarmd is, zijn pogingen om zaken als een handwerkclub of iets voor kinderen op te zetten nog niet echt van de grond gekomen.

Vanmorgen had ik dienst met B(r)oer en er kwamen nog een paar vrouwen helpen een grote order op en in te ruimen.  Het was verder gezellig druk en niemand heeft haast op zo’n zonnige, ijskoude zaterdagochtend. Er was koffie en warme chocolademelk en iedereen genoot van een stukje Deventer reepkoek uit het heimweepakket. En dat is natuurlijk precies waar het voor bedoeld was.