(S)emigreren - het beste van twee werelden? Eigenlijk is het allemaal niet zo moeilijk. We gaan een jaar 'proef' wonen in ons vakantiehuis La Noblet, we komen al dertig jaar in de streek. Maar toch....een beetje spannend is het wel. Dus als je nieuwsgierig bent hoe het Dirk en mij zal vergaan, vanaf de voorbereidingen tot de daadwerkelijke verhuizing (eind januari 2018) en het jaar daarna, dan kun je ons hier volgen. Wij zetten de stap, loop maar met ons mee!
dinsdag 6 februari 2018
Sneeuw
Hij is geweest, de loodgieter. Een jonge, vriendelijke man die, niet gehinderd door enige compassie met D.'s nog wat onbeholpen Frans, in stevig tempo uiteenzette wat er moet gebeuren om de zaak weer efficiënt aan de gang te krijgen. Er moet een nieuw, groter drukvat? Het systeem is te groot voor het vat dat er nu (overigens al járen) hangt? Binnen twee weken komt hij terug met de benodigde materialen.
Ik was er niet bij maar ik geloof hem op zijn blauwe ogen. En ondertussen sleep ik kruiwagens vol hout door de sneeuw naar binnen en moet de keukendeur naar de gang zo nu en dan open om de temperatuur iets te laten zakken. Hout stoken doen we sowieso want een gastank vulling loopt al snel tegen de 2000 euro en daar zitten we nog even niet op te wachten. Het is merkwaardig hoe belangrijk warmte blijkt te zijn als het niet met een druk op een knop te realiseren is. Het is gewoon het belangrijkste gegeven, iedere dag weer.
We zijn vanmorgen niet naar de markt geweest, ik denk zo ongeveer voor het eerst dat we in Normandië komen. Het sneeuwde en we voorzagen weinig activiteit aldaar en dan, volgende week is er weer markt. Dus de halve dag bezig geweest met P&M, het wordt een prachtig nummer, er is mooie kopij en er komt nog veel meer. Ik zal zelfs flink moeten doorschuiven, hoe heerlijk is dat! D. was in zijn nieuwe mancave bezig met Herberg het Gouden Anker, ook voor P&M. Met z'n tweeën zijn we een echt familiebedrijfje.
De honden spetterden in het rond in de sneeuw maar krijgen wel snel koude voetjes. Ze hadden de vorige keer dat we hier waren klachten over hun nachtverblijf, de eerste paar nachten kon ik er drie keer uit omdat er gemopper en gejank was. Toen heb ik de grote mand van zolder gehaald, een dikke fleecedeken op de koude tegels, daar de mand bovenop, daar nog een deken in, en toen hun twee zachte mandjes. En nu is het helemaal goed, de dames zijn tevreden.
We hebben onze smartTV meegenomen en kunnen probleemloos tv kijken. Gisteren de Luizenmoeder en een aflevering van de tweede serie van De Crown: blijft geweldig, ook met Franse ondertiteling. En sommige films zijn dan opeens weer wel NL ondertiteld én het aanbod is uitgebreider dan in NL.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Een jaar op proef
Een jaar in Normandië -slot-
Weer terug in La Noblet na bijna zes weken Nederland voelt als thuiskomen. Net zoals het voelt als we in Nederland in ons Bak...
-
Manlief voelt zich helemaal niet goed. Al sinds we hier zijn heeft hij last van z’n darmen en nu lijkt het allemaal wel h...
-
Het rommelseizoen is weer begonnen. In Frankrijk brengt men zijn overtollige spullen niet naar het Goed of een andere kringloopwin...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten