Om een boodschap

‘Een paar moertjes, 10 mm, kleine verpakking.’ Ik lees de Whatsapp net als ik in de auto zit om weer huiswaarts te gaan na de boodschappen. Op zich houd ik erg van een bezoekje aan de Nuttige Dingenwinkel Emeraude, waar ik op dit moment het dichtste bij ben, maar tegelijkertijd had ik dit bericht liever niet gelezen. Want ik vrees dit soort opdrachten. En ik krijg gelijk.

Ik sta voor het meterslange boutjes- en moertjes rek. Gegalvaniseerd? Zink? Kunststof? Zwart?  Die 10 mm, is dat de buitenmaat of die van het gat? Wat is een kleine verpakking? Ik zie ze van 500, van 50, maar je kunt ze ook per stuk kopen. En wat bedoelt hij dan met ‘een paar?’ Toch geen twee? Ik bel. Er wordt, ik had eigenlijk al niet anders verwacht, niet opgenomen. Mijn Hoofd Werkplaats is altijd mobieler dan zijn telefoon. Zal ik dan maar de gok wagen en een paar verschillende meenemen? Ik bedoel, ruim 20 km rijd je ook niet even um sonst heen en weer. En aan de andere kant……hoe vaak ben ik al niet weggestuurd met vage aanwijzingen en ‘dat vind je zo’? Koperen buis: 10, 12, 15 mm? Hoe lang? Wandcontactdozen: opbouw, inbouw, geaard? Elektriciteitsmateriaal in het algemeen: verdeeldozen met aansluitingen bovenin? Zijkant? Boven- of onder in de zijkant? En dat was dan in de tijd dat onderling mobiel bellen in het buitenland een godsvermogen kostte dus dan ging je smssen. En vervolgens wachten op het antwoord. Buiten op de stoep, want meestal had je binnen niet eens bereik. Stond je daar vreemd aangekeken te worden bij de uitgang van zo’n Nuttige Dingenwinkel.  Wij waren indertijd gezegend met zeker vijf Brico’s en Gédimats binnen een straal van 25 km, wat inhoudt: niet veel dichterbij.

Ik heb wel eens gespijbeld. Ging ik op een terrasje zitten en de krant lezen en doen alsof ik een gewone toerist was, niet een boodschapper op een schier onuitvoerbare queeste.

Eén ding wil ik je als mogelijk potentiële huiseigenaar in Frankrijk meegeven: haal je materiaal bij één en dezelfde zaak. Want als je het verkeerde meebrengt, of te veel, heb je soms geen idee meer waar je de spullen vandaan gehaald hebt.  Zo liggen er hier op zolder nog wel wat overtollige kabelgoten, VD draad en vooral veel verkeerde zakken gips. Dit allemaal overpeinsd hebbende verlaat ik de winkel zonder iets gekocht te hebben. Wat een unicum mag heten.  

Eenmaal thuis vraagt hij of ik die moeren nog meegenomen heb. ‘Gut, dat las ik net toen ik al bijna weer thuis was.’

‘O, gelukkig,’ zegtie. ‘B(r)oer had er nog honderden. Ik heb er een paar van hem meegenomen.’ Hij opent zijn hand en daar liggen ze. Gegalvaniseerd, gat 10 mm. Geen paar, acht.